Bir akşamın yorgun sancısıyım İstanbul da
Rüzgar olup saçlarına dokunuyorum
ellerimde bir yangının izleri
Dudağıma bıraktığın sözcükleri saklıyorum
Kız Kulesi’nden
Her şeyden uzak, kendimden kaçıyorum…

Kanadı kırık bir martıyım Sarayburnu’nda,
Eminönü’nde topal bir güvercin
Ve garip mi garip şeyler geliyor aklıma
İçinde ılık bir yudum çay olmak istiyorum
Sonra bir söz olup yüreğine dokunmak geliyor içimden

Geçen kıştan kalma soğuğu almış koynuna üşüyor
Temmuz sıcağında şehir…
İçimde çan sesleri, Süleymaniye’de ezan sesi
Bana inat tarihi yalnızlığıyla dimdik ayakta Galata Kulesi
Ve garip mi garip şeyler geliyor aklıma
Bir yudum su gibi içine akmak istiyorum
Sonra sen çalışırken, anlının teri olmak geliyor içimden

Akşam oluyor, güneş narin bir gelincik,
eğilip Marmara’yı öpüyor.
Susuyor şehir, susuyorum yitirdiğim türkülerin ardından
Atı alan çoktan geçti Üsküdar’ı ben kaldım beride
Ve garip mi garip şeyler geliyor aklıma
Mülteci bir yıldız olup odana sığınmak istiyorum
Sonra yorgun bir düş olup koynuna girmek geliyor aklıma

Hasan KAYA