Oya ağacında, çiçeği ince nakış küs,
Sessiz vuruyor günlerimi.
O yarım, o beyaz gece
İpince çığlıklar içinde
Kokusunu alıp gidiyor…
Artık her şey olabilirdi
Bahardan uzak, kış ortasında
Çocuklar vurulabilir
Akarken sular başka dünyalara
Yangınlar yolara düşebilirdi…
Korkmak gerekti elbet
Dizeleri kanayan şiirin
Telaşlı yüreği kafiyesizdir
İlk ayağa kalkan, ilk vurulan o olur,
Son düşen o…
Hasan KAYA
Güre, 28 Şubat 2012 Salı
